De Abel Tasman track

24-27 november 98 .

Deze vierdaagse trektocht van iets meer dan 60 km, met rugzak en tent, leidt ons door heuvelachtig bos en vlakke zandstranden. Op diverse plaatsen is de oversteek enkel mogelijk rond laag tij. Dit maakt dat bepaalde tijdstippen gerespecteerd moeten worden, anders krijg je natte voeten, knieen, zelfs een natte heup. We hebben deadlines!

Met onze Tongariro ervaring in het achterhoofd zou deze track geen problemen mogen opleveren. En effectief, het pad stijgt en daalt verschillende malen, telkens we over heuvels doorsteken naar het volgende strand, maar we kunnen dit aan.

De hitte is een minder aspect, van die aard dat je er dorstig van wordt en dat water niet meer voldoet. Op de tweede dag lokt het bordje "pub" ons op een omweg. De lodge, waar het bier geschonken wordt, blijkt verder weg dan op het bordje stond aangeduid, maar onze volharding wordt beloond. Een prachtig terras ligt daar te liggen alsof het voor ons gebouwd is. Hier hoort bier bij, en een dorstig iemand heeft niet genoeg met één. 2 grote pinten en niet zo veel tijd later zijn Iggy en ik verdacht vrolijk. Hopelijk vinden we onze kampeerplaats nog. De rugzakjes (let op de positieve invalshoek) worden omgegespt en we huppelen richting kampeerplaats, die ongelooflijk ver weg blijkt te zijn en waarvoor bijna geen signalisatie is. Uiteraard zijn we terechtgekomen, maar met geluk. Ook op deze weg moet je rekening houden met de getijden en gelukkig voor ons was het net eb, anders hadden we een leuk ommetje van minstens een uur mogen maken en hadden we ons deze twee pinten zwaar beklaagd.
De derde en vierde dag moeten we het stellen zonder bier.

Op de laatste avond heb ik mijn eerste close encounters met een 3D opossum (zie een latere post), waarbij ik hun geluid probeer te imiteren. De andere kampeerders (gelukkig waren ze maar met 2) en de park ranger waanden zich even in een scene van 'The Exorcist'.

Als we later nog zullen vertellen over deze trektocht dan zal het niet gaan over het mooie landschap of de zandvliegen (aan deze krengen wordt een apart stuk proza gewijd), maar over het fantastische terras aan de Awaroalodge. Zelfs aan de andere kant van de wereld zijn we Belg.