29 november 1998
Ik kan me niet herinneren wanneer ik voor het eerst met hen kennis gemaakt heb. Slechte herinneringen probeer ik zo vlug mogelijk te verdringen. De frequentie van kennismaking heeft er echter voor gezorgd dat ik hen nooit meer zal vergeten. Een introductie tot de zandvlieg.
De zandvlieg is een klein insect, ongeveer 2 a 3 mm lang, dat voor de voortplanting bloed van andere wezens nodig heeft. Voor mij (niet als biologisch expert, maar als slachtoffer) wijken ze in drie belangrijke zaken af van dat ander bloeddorstig wezen, de mug.
Ten eerste maken ze geen geluid. Je hebt pas door dat ze er zijn als je de prik voelt. Ik verkies het gezoem van de mug.
Ten tweede reageert mijn bloed op hun prik. Muggen bijten me ook, maar ik heb er totaal geen last van. Zandvliegen daarentegen... Vooral bij het slapen gaan ontstaat de bijna oncontroleerbare neiging om de beten te krabben, met als gevolg dat ze nog meer beginnen te jeuken. Ik word er soms helemaal gek van.
Ten derde, om het nog leuker te maken, opereren de beesten overdag. Zolang je in beweging bent,.ben je relatef veilig. In stilstand komt een volledig esquadron aangevlogen dat onmiddellijk tot de aanval overgaat. Rustig een boek lezen of een boterhammetje eten of eventjes uitrusten kan in bepaalde streken van NZ niet. Je kan je uiteraard volsmeren met zo'n lotion, maar ik ben een beetje bang van de reactie met de zon en echt gezond kan zo'n product toch niet zijn. In beweging blijven is dus de boodschap.
Iggy en ik hebben een aantal dagen moeten zoeken naar de zin van het bestaan van zandvliegen. Iggy's conclusie was dat zandvliegen de bewakers zijn van de mooie plekjes in NZ. We hebben er nl. vooral last van in natuurgebieden. Waar veel zandvliegen zijn, gaan geen zinnige mensen wonen. Zandvliegen zijn niet te controleren of uit te roeien, dus heeft de mens enkel zandvliegarme gebieden verstedelijkt.. Stel je voor dat het gebied bewaakt zou worden door een veelkoppige draak. Dan was er al lang een stad en zat de draak in de plaatselijke zoo.
Oh wat zijn we blij dat er zandvliegen zijn.
vrijdag 30 november 2007
Ode aan de zandvliegen
Gepost door Béate Vervaecke op 10:55
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten