Karratha, stadje van niks

6 en 7 april 1999

Hier zit ik, in het niemandsland dat Karratha heet. Ik ben hier gekomen om van hieruit een toer naar Karijini National Park te maken, oord van spectaculaire geologische formaties. Ik hoop ook om hier een bekende tegen te komen, iemand die ik een aantal maanden geleden aan de andere kant van Australië heb ontmoet. Mal is ranger in een nationaal park in de buurt en spendeert zijn vrije tijd in dit stadje, dat op toeristisch vlak niets te bieden heeft, maar het grootste shoppingcenter in de zeer wijde omgeving (1500 km) bezit. Ik hoop dat ik Mal kan bereiken, anders worden dit saaie dagen.

De jeugdherberg zit vol met half-permanenten, archetypes van de Australische plattelandsman: platvloers, ondersteund door de nodige liters bier. Ze zij echter totaal ongevaarlijk, net zoals de kakkerlakken en andere insecten die permanent in deze hostel wonen. Ik heb zelfs vol verwondering gekeken naar de minikikker die uit de afvoergoot in de badkamer kwam gekropen. De muggen, ook talrijk, zijn verspreider van een ziekte. Insmeren en afdekken is de boodschap.

Terwijl ik hier mijn tijd verdrijf, is er een waarschuwing voor cycloon Gwenda, net geen twee weken na orkaan Vance. Het oog passeert op 250 km ten noorden hiervan, en belooft stevige wind en heel wat regen, met overstromingen tot gevolg. Dankzij Gwenda kan Karijini National Park afgesloten worden. Daar gaan de mooie plaatjes van ruwe landschappen...