Hoe je autosleutel verliezen

11 november 1998

Vandaag voorzie ik een rustdag. Terwijl mijn was in de wasmachine zit en daarna droogt (wassen is hier 25 minuten rondjes draaien in koud water), wil ik mijn tekstjes schrijven en een beetje praten met de andere gasten. Die andere gasten vallen zeer goed mee en zijn een aangenaam gezelschap.

Er is Steve, een Amerikaan die er een alternatieve levensstijl op nahoudt op zijn 40 hectare land in Arkansas, leeft van klusjes en ondertussen de wereld rondreist. Jonathan, een Amerikaan die nu in Berlijn woont. Maria, een jonge Zweedse kinesiste die al 2 jaar buiten Zweden heeft gewoond in het kader van een uitwisselingsprogramma en nog geen zin heeft om zich definitief te settelen. Lisa, een Amerikaanse die hoopt om werk te vinden op Hawaï en aan die droom haar laatste spaarcentjes heeft besteed. De economie van Hawaï loopt echter niet zo goed door de crisis in Japan, er is voor haar geen werk te vinden. Met haar laatste geld heeft ze een vliegtuigticket richting thuis gekocht. Vanavond vertrekt ze.

Om 3 uur stelt Dan, een andere toerist, voor om te gaan snorkelen. Jonathan en Lisa gaan al mee. Auto in, snorkeluitrusting gehuurd en een uur gezocht naar het mooiste snorkelplekje op dit eiland. Het is een fantastisch plekje, zo blijkt. De vissen zijn zo uit een film van Cousteau gestapt en zwemmen rondom mij. Betoverend.

Iets minder betoverend is dat Dan bij het duiken de autosleutel van de huurwagen heeft verloren. Als hij het ontdekt is de zon al aan het ondergaan. Hebben jullie ooit al een autosleutel gezocht tussen koralen terwijl het schemert? Het valt lelijk tegen. Ten einde raad bellen we aan bij een huis, op zoek naar een waterdichte zaklantaarn. We krijgen er één in bruikleen, Japanse familie inbegrepen. Ondertussen zijn Lisa en Jonathan al liftend naar het hotel, want Lisa's vlucht is vanavond.

De zoektocht naar de sleutel is echter hopeloos. De reservesleutel van de wagen ligt bij de verhuurfirma in Hilo. De Japanse familie biedt een lift aan, waarbij ze ondertussen Jonathan en Lisa zullen oppikken. Ondertussen blijf ik bij de familie, waar een diner en een gezellige babbel op me wachten.

Dan en de Japanse vrouw keren anderhalf uur later terug. Ze hebben Lisa en Jonathan niet gevonden, de sleutel hebben ze wel. We hopen dat Lisa haar vlucht nog heeft gehaald. Als we in het hotel arriveren, blijkt ze haar vlucht gemist te hebben. Het zal haar minstens 100 dollar kosten. Geld dat ze niet heeft. We hebben voor haar een collecte gehouden, zodat ze toch nog naar huis kan. Ze zal zich Hawaï op een andere manier herinneren dan ze voorzien had.