Honolulu

6 november 1998

Hawaï: witte stranden, wuivende palmen, blauwe zee, gebruinde mensen. Ergens moet dit hier te vinden zijn, maar dan toch niet op het eerste zicht in Honolulu. Het is een Amerikaanse stad (Hawaï is de 50ste staat van de USA) met 400.000 inwoners en met een goed uitgebouwde toeristische infrastructuur, gericht op een voornamelijk Japanse geldspenderende toerist.

Omdat ik vandaag op zoek ben naar een digitale camera voor mijn handheld PC, kom ik in het superchique shoppingcenter Al Moana terecht. De concentratie van winkels van het type Channel, Gucci, Cartier is voldoende om zelfs Parijs te doen verbleken. Dit oord is duidelijk niet voor mijn creditcard geschapen. Ik vlucht verderop, naar de goedkopere baanwinkels, om daar een digitale camera te kopen.

Het antwoord wordt gauw gegeven: er is geen digitale camera op de markt die werkt op het besturingssysteem van mijn PC. Daaaag fotootjes. Voorlopig moeten jullie het met tekst alleen stellen.

Ik ga uitrusten op een strand, wit zand en wuivende palmbomen niet te bespeuren. Een dagje winkelen kan toch vermoeiend zijn. Ik keer terug naar de jeugdherberg waar ik veel te vroeg in slaap val. Het tijdsverschil van 10 uren speelt me serieus parten. Morgen kan mijn vakantie eindelijk echt beginnen.