de wereldberoemde, niet over te slaan, Overlandtrack

23 - 27 februari 1999

Hier ga ik dan, de start van de 5-daagse waarbij ik ongeveer 70 km te voet, bepakt en bezakt, zal afleggen. De trektocht van Craddle Mountain naar Lake St. Clair is een must in Tasmanië, zelfs voor toeristen die nog nooit tien kilometer met rugzak hebben gewandeld.

De eerste dag, op Craddle Mountain, heb ik pech: het regent en de laaghangende bewolking verbergt veel van het mooie landschap. Je kan eigenlijk niet van pech spreken, want het aantal dagen per jaar dat er geen wolkje te bespeuren is, is minder dan 40. Het is een normale dag. Als de bewolking eventjes wegtrekt en het landschap rondom mij haar schoonheid verraadt, haast ik me om het moment te vereeuwigen. Helaas, mijn 30 dollar camera heeft afgehaakt. De klep kan niet meer dicht en ik vrees dat alle foto's van de afgelopen dagen eraan zijn (daarom zijn er geen foto's bij de vorige stukjes). Goedkoop is duurkoop. Ik neem mezelf voor om op een onbewolkte dag naar deze plaats terug te keren, om de omgeving in volle glorie te kunnen aanschouwen en, als de camera meewerkt, te fotograferen.

De tweede dag klaart het op en blijft het zo tot het eind van mijn trektocht. Ik trek door een plateau, met alpine begroeiing en meren, omringd door woest uitziende granieten bergen. Het gevoel van ruimte en stilte is ongelooflijk.

Op dag drie, wolkenloos, beklim ik de hoogste berg van Tassie, gelukkig zonder rugzak. Ik soes uren op de top, genietend van het verre uitzicht. Ik maak er kennis met verschillende Australiërs die voor de rest van de trip vrienden zijn. Ik beloof hen te bezoeken als ik in de buurt ben.

De volgende twee dagen spendeer ik in vlakke bossen, tot vervelens toe. Eventjes denk ik erover om terug te keren naar het mooie plateau en Craddle Mountain, maar mijn toeristisch gevoel voor ordelijkheid zegt me dat je deze trektocht wandelt van begin tot einde.
Spijtig, want ik ben nadien niet meer op Craddle Mountain geraakt, ook al was ik tweemaal in de buurt. Telkens ik er foto's van zie, hoor ik mijn toeristengeweten. Het zal voor altijd onaangekruist blijven op mijn checklist. Jammer...

PS: de foto die je hierboven ziet (en eerlijkheidshalve ook veel foto's bij de andere artikels) is schaamteloos gestolen van het internet. Bedankt aan http://www.photoseek.com/Australia-Tasmania.html . Zijn foto's zijn gewoonweg fantastisch!