Rutherglen, wijnproeven op de fiets

9 februari 1999

Om mijn luiheid van de afgelopen dagen te compenseren en om mijn geweten te sussen mbt calorie-inname en verbruik, zal ik vandaag actief zijn. Het staat bovendien in mijn reisbijbel omschreven als een hoogtepunt, dus kan ik niets anders dan het doen: een 70 km fietstocht langs de belangrijkste wijnhuizen van de streek (Frankrijk, onderschat Australië niet op dit gebied).

Het fietsje dat ik huur garandeert al veel plezier. Het is amper de minifiets ontgroeid en zet de beoogde 70 km op een onbereikbaar doel. Ik start niettemin mijn zwoegtocht.

Met mijn assortie verplichte witte helm ben ik ongetwijfeld een komisch zicht. Het aantal koeien, schapen en paarden dat stokt in hun activiteit en soms verschrikt wegvlucht, bevestigt mijn vermoeden. Fietsers zijn hier een zeldzame attractie. Ik ploeg voort op mijn miniding en sla wegens tijdsgebrek een aantal wijnhuizen over. De fietsactiviteit gaat voor op het proeven.

Uiteindelijk ben ik er in geslaagd om maar 50 km uit mijn benen op de minifiets te persen, gecombineerd met "matige wijn" proeven in twee wijnhuizen. Ik ben dus de hele dag nuchter gebleven, op zich ook al niet zo'n prestatie. Dit kan zeker niet als een hoogtepunt in mijn reis omschreven worden. Mijn blindelings vertrouwen in mijn reisgids wankelt opnieuw. Zal ik dan toch nog een afvallige worden en overschakelen op de concurrentie?