Dokteeeeuuuurs!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

15-18 juni 1999

Vele dollars later ben ik volledig gerustgesteld voor de reden van mijn oogprobleem. Noch de hersenscan (begin van een normale aderverkalking!), noch de bijkomende bloedtest hebben een vreselijke ziekte ontdekt. Erger, ik ben vreselijk gezond. Als de dokter het meedeelt, ben ik gerustgesteld. Mijn opluchting verandert in boosheid als ik verneem dat de diagnose terug veranderd is. De eerste dokter die ik geconsulteerd heb, had gelijk. Ik kan wel uit mijn vel springen. Was dit hele circus echt nodig? De dokter vond van wel, hij wou de kleinste kans van een ernstige oorzaak uitsluiten. Ik probeer me er niet te veel in op te winden..
En... ook nu waren er weer nieuwsgierige dokters die mijn geval nog niet hadden gezien. De goedheid zelve heb ik ze een blik in mijn oog gegund.

Ik heb het ziekenhuis nog maar half verlaten of ik begin terug te plannen. Ik wil de Blue Mountains zien, maar daar ik al te veel tijd in Sydney heb gespendeerd, wordt de uitstap beperkt tot een dag. De Blue Mountains verdienen echter meer dan een dag. Op amper anderhalf uur rijden van Sydney centrum stralen ze een ongelooflijke rust uit.
Naast gigantische Eucalyptusbossen (die een blauwe waas verspreiden), is het hoogtepunt een indrukwekkende Canyon waar je uren in kan wandelen. Het weer is schitterend, maar ijskoud. De herfstnevel zit volop in mij en ik verwacht een dezer reclames voor Sinterklaas en Kerst, beiden nog minstens drie maanden veilig opgeborgen.

Terug in Sydney valt het contrast me op tussen de kale, Europese boomsoorten en de groene palmen tussenin. Mijn hersenen registreren een contradictie, maar ze staan er echt. Het weer doet me nu denken aan de lente. Terwijl ik in T-shirt loop, loopt Sydney in warme kleren, panties en een dikke winterjas. Ze klagen over de koude winter, maar voegen er haastig aan toe dat het voor een Europeaan aangenaam moet zijn. Ik wil onmiddellijk tekenen voor een winter met deze temperaturen. Misschien moeten we een Internetpetitie starten, je weet maar nooit.