Afscheid

17 januari 1999

Mijn hart bloedt. Vandaag rij ik voor de laatste keer door het NZ landschap en breng ik de campervan terug. Vanavond slaap ik voor de laatste maal in NZ. Ik heb minder dan 24 te spenderen in dit land en het doet me ongelooflijke pijn.

Ik zal het missen, de mooie landschappen, de toffe trektochten, de vriendelijke Kiwi's, de gelijkgestemde toeristen. Geen vezel van mijn lijf gelooft dat Australië eenzelfde ervaring zal worden. Elke cel hoopt het.

Oh NZ, ik hoop dat ik vlug over onze scheiding heen ben.