Al 2 maanden...

4 januari 1998

Vandaag ben ik twee maanden onderweg, maar het voelt niet zo aan. Twee maanden, dat is een zesde van mijn vakantiejaar. Hier word ik angstig van. Ik dacht dat het jaar zou duren als een eeuwigheid.

Wegens de weinige actie vandaag, weet ik eigenlijk niet zo goed wat vertellen..

Ik heb de campervan omgekeerd en op orde gelegd en mijn rugzak voorbereid voor de driedaagse trektocht die morgen start. Voor de rest heb ik getikt en getikt en getikt, wanhopig proberend de achterstand inhalend. Nog een aantal dagen en ik ben terug mee met mijn verhaaltjes. Ze zullen niet meer een maand na datum geschreven worden, dit neem ik mezelf als goed voornemen voor 1999 voor.

s'Avonds duiken twee Zwitsers op de kampeerplaats naast de mijne op. Dominik en Norbi zijn voor 6 maanden in NZ (ik vraag al niet meer hoeveel weken). Gedurende 3 maanden hebben ze een taalcursus gevolgd om Engels te leren. Ze starten morgen ook de driedaagse trektocht, maar in de andere richting. We zullen elkaar ergens op dag twee ontmoeten. We spreken af dat we dan een pauze in onze wandeling zullen inlassen.

Het is veel te laat als ik ga slapen. Ach, ook deze trektocht overleef ik wel.