22 - 24 mei 1999
Omdat mijn eerste kennismaking met het Great Barrier Reef in niet zo'n zonnige omstandigheden is verlopen, combineer ik de volgende drie dagen de zeiltrip in de Whitsundays, een kudde heuvelachtige regendwoudeilandjes met witte zandstranden, met duiken in het Great Barrier Reef.
Mijn geluk is opnieuw beperkt. Regen, wind, golven en beperkte zichtbaarheid onder water. Niettemin is de onderwaterwereld wreed schoon.
Om het geheel erger te maken schort er iets aan mijn rechteroog, dat met een nachtje slapen niet verbetert, en heb ik op de tweede dag problemen met mijn oren - duiken uitgesloten.
Pas de laatste dag zien we de zon voltijds, als we volop richting Airlie Beach varen. Soezen op het dek kan eindelijk zonder winterkledij.
De groep aan boord is divers: Nederlanders (de boot heet "The Flying Dutchman"), een Zuid-Afrikaan (we verstaan elkaar!), een Amerikaan en Australiërs (o.a. één met paars haar).
De Zuid-Afrikaan doet me watertanden met zijn reisproject voor half 2000. Hij en zijn vriendin gaan dan, in ongeveer 9 maanden tijd, van Londen naar Johannesburg met de Jeep. Daarbij willen ze zoveel mogelijk landen doorcruisen. Het is iets wat ik ook wel zie zitten. Gelukkig heb ik geen adres van het koppel. Het zou wel eens te verleidelijk kunnen zijn als de terugkeer in de werkende wereld tegenvalt. Jaja, reizen is een ziekte waar je moeilijk van geneest.
zaterdag 24 mei 2008
Great Barrier Reef Revisited
Gepost door Béate Vervaecke op 09:23
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten