Weekendgevoel

21 mei 1999

Ik weet niet hoe het komt, maar ik heb vandaag een weekendgevoel, dat gevoel dat het einde van een werkweek en het begin van een zonnig lenteweekend beschrijft. Het is voor mij een totaal raadsel waarom het uitgerekend vandaag, een vrijdag, zich presenteert.

Misschien is het een laattijdige reactie op het enthousiasme van Danette, die gisteren -na een maand hard werken in Townsville- op weg was naar huis en haar dochtertje. Ondanks haar haast was ze zo vriendelijk om me een lift aan te bieden. Haar uitgelatenheid heeft ongetwijfeld sporen op me achtergelaten.

Misschien komt het door Airlie Beach, vakantie-oord aan zee. De enige reden van bestaan is de toerist.

Misschien komt het door de hostel waar ik verblijf. De hostel is een verzameling van appartementen rond een zwembad, waarbij er een aantal kamers per appartement zijn. Elke kamer heeft een luxueuze badkamer met spa. Elk appartement heeft een keuken, een leefruimte en een balkon met zicht op zee.
Wat de reden ook mag zijn, en ondanks het feit dat ik al meer dan een half jaar op weekend ben, het gevoel is zalig.