vrijdag 30 mei 2008

Pyromaantjes pakken


29 tot 30 mei 1999

Ik ben op Great Keppel Island, net voor de kust van Rockhampton. Langs alle kanten zijn er stranden, afgesloten door soms scherpe kliffen. Het eiland is begroeid met Eucalyptus en Banksia, twee typisch Australische boomsoorten.

Snorkelen is een manier om de tijd door te brengen, maar ik ben er eerlijk gezegd teleurgesteld in. Het rif is zwaar beschadigd en slechts langzaam aan groeien er terug koraaltjes. De vissen zijn verre van spectaculair.

Wandelen houdt je ook bezig, vooral als het voortdurend klimmen en dalen is.

Pyromaantjes pakken is ook een manier om de tijd te verdrijven, ook al kies je daar niet bewust voor. Toch heb ik er hoogstwaarschijnlijk één geklist.

Ik was net het pad ingedraaid om een trektocht te starten. Er kwam een persoon me tegemoet, maar op het moment dat hij me opmerkt, keert hij zich om om in dezelfde richting als mij verder te wandelen. Voor mijn paranoia geest is dit voldoende om de persoon verdacht te maken. Ik haal hem in, waarbij hij precies een beetje draalt zodat ik hem op een bepaalde plaats kan inhalen. Ik knik en herken hem van in de jeugdherberg.

Ik ben hem misschien 20 m voor als ik geknetter hoor en rook ruik. Ik draai me om, vraag of hij dat ook hoort en ziet, waarop hij onverschillig antwoordt. Ik zoek de oorzaak. Ongeveer 5m van het pad weg is een minibosbrandje van misschien een halve meter diameter. Mijn watervoorraad is voldoende om het te blussen (de heldin...).

Terwijl ik hulp haal, vraag ik dat hij ter plaatse blijft, in het geval dat... Hij blijft in mijn ogen superverdacht. De brandweer vertelt me dat dit de derde brand is in twee dagen tijd, mijn vermoeden wordt groter en ik vertel het hen. Ze hadden de persoon al verschillende malen in de omgeving opgemerkt. Ze beloven het te onderzoeken.

Ik heb er verder niets meer over gehoord en het dorp stond er nog toen ik 's avonds terugkeerde. Ik vraag me nog steeds af of die persoon de werkelijke dader was en of ik een heldendaad heb verricht. Ik zal het spijtig genoeg nooit weten.

Geen opmerkingen: