Lanzhou

8 september 1999

Vanavond slapen we weer in een hotel, na amper 2 nachten wildkamperen. Er is geen rush naar de douches deze keer, iedereen voelt zich nog proper, de relativiteit van netheid.

Er is wel een rush naar de plaatselijke fastfoodtent. De groep blijkt genoeg te hebben van de stirfries met halfbakken groenten, oorzaak van ettelijke maag -en darmproblemen. De meesten geven zich over aan frietjes en een hamburger, beiden van zeer goede kwaliteit.

In de fastfoodtent word ik voor de tweede maal naar het herentoilet verwezen. Mijn korte kop en mijn verhullende T-shirt hebben voor een geslachtsverandering gezorgd. Ik moet mijn T-shirt strak houden om mijn vrouwelijkheid te bewijzen, waarop onvermijdelijk een lachen uitbarst bij de Chinezen. Het bezorgt me rimpels in het voorhoofd.

Als ik nadien met Marc, Floyd en Richard op stap ben, en aan alle drie hang alsof ze meer dan vrienden zijn, schiet het me te binnen hoe dit tafereel in Chinese ogen moet overkomen: homosexualiteit is een exclusieve Westerse ziekte en als ze mij, mannelijk in hun perceptie, zien, dan wordt het hun onmiddellijk bevestigd. Op slag word ik iets minder aanhangerig.

Ik voel me de hele dag ook ontzettend moe (het bier van gisteren) en besluit om een rustige avond te nemen. Om 9 uur lig ik te knorren in mijn bed.