Rustige avond.

12 september 1999

We zijn op een onnoemelijk vroeg uur opgestaan om weer maar eens een volledige dag te rijden. De enige pauzes waren de foto- en plasstops, beiden talrijk omdat respectievelijk het landschap betoverend is en de darmen van velen heftig protesteren (de mijne gedragen zich nog altijd, dank u).

We rijden door valleien waar elk stukje helling in terras veranderd is. Er wordt wat afgeklikt, maar het zal op foto nooit overkomen zoals het in werkelijkheid is.

Andere hoogtepunten van de dag: een wegversperring en de overzet met een ponton. Net buiten Xaihe zijn we drie kwartier opgehouden omdat we geen vergunning hadden voor het transporteren van passagiers, hoogstwaarschijnlijk ter plaatse door de Chinese politie uitgevonden. 2000 BEF en we waren in het bezit van het papier.

De overzet met het ponton zorgde voor de nodige verwarring omdat onze truck aangereden werd door een andere vrachtwagen, die deed alsof hij het niet wist. Verzekeringspapieren zijn hier onbestaand en de poging om de chauffeur te laten betalen was hopeloos. We hadden net zo goed het ponton kunnen vragen om te betalen.

Richard blijkt vandaag de wanhoop nabij. Hij vindt zijn kookteam niet 100%, net zoals iedereen dat van zijn eigen team vindt. Na de inkopen loopt hij al te ijsberen en 's avonds bij het koken reageert hij zich helemaal af. In het geval van Richard uit zich dat in zeer gek gedrag. Dina en ik proberen zoveel mogelijk te helpen, we beseffen allebei wat het is.

De avond belooft rustig te worden (ik tik dit om 8uur30 's avonds, een van de zeldzame keren dat een verhaaltje geschreven wordt op de dag van de belevenissen terwijl een Chinees over mijn schouder meegluurt).

Indien de avond toch nog wild zou uitdraaien, dan kan je er morgen alles over lezen.