6 maart 1999
Voor zij die er zich niet bewust van zouden zijn, Australië is het land van gevaarlijke slangen en spinnen. één beet kan dodelijk zijn. En de slangen en spinnen zijn overal. Zelfs Sydney is het speelterrein van een dodelijke spin.
De kans op een beet is echter klein. De meeste slangen bijten uit verdediging en gaan mensen liever uit de weg. Als ze je horen aankomen en ze hebben een uitweg, is een vluchtend geritsel het enige wat hun aanwezigheid verraadt.
Tot nu toe heb ik nog geen gevaarlijke spinnen gezien (of was ik me misschien niet bewust van de dodelijke beet van het spinnetje dat uit mijn rugzak sprong). Gevaarlijke slangen heb ik op de Overlandtrack gekruist. Ze zagen me gelukkig eerder en vluchtten weg, soms niet vlug genoeg naar mijn zin. Maar stampen op de grond hielp hen beslissen.
Vandaag was ik de eerste van beiden om de andere partij te spotten. Het heeft me een aantal seconden gekost om uit te maken waar het hoofd en waar de staart zat, om dan onmiddellijk te denken 'verkeerde richting', waarop een spontane terugtrekking van mij volgde, beëindigd door de vlucht van de slang.
Je ziet, mijn carrière als slangenbezweerder vordert. Nu nog de spinnen.
Oh ja, ik heb mijn dag doorgebracht in Eaglehawk Neck, waar de zee door de duizenden jaren heen haar handtekening heeft nagelaten in het rotsachtige landschap. Oordeel zelf maar, ik ben het een beetje beu om te zeggen dat het fantastisch mooi was.
donderdag 6 maart 2008
De slang in het paradijs
Gepost door Béate Vervaecke op 09:13
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten