1 maart 1999
Stanley en The Nut, een afgeplatte 152 m hoge rots die uit de zee rijst, vallen een beetje tegen en het grijze miezerige weer heeft er veel mee te maken. Op een heldere dag kan je kilometers ver zien, met spectaculaire plaatjes. Nu is het zicht beperkt. Ik kan dus niet objectief beoordelen of dit effectief een hoogtepunt van de Tassiereis is.
Ik blijf de rest van de dag binnen, gewapend met een boek. Ik ga morgen een serieus eind naar beneden, hopelijk het goede weer tegemoet.
zaterdag 1 maart 2008
Stanley en Table Cape (alias The Nut)
Gepost door Béate Vervaecke op 09:01
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten