Een foutje in mijn paradijs

9 maart 1999

Ik heb een foutje in mijn paradijselijk park ontdekt. Het water is verschrikkelijk koud. Ik heb het 2 maal, aan elke zijde van het schiereiland, uitgeprobeerd en na 20 minuten kwam ik rillend, zelfs half bevroren, uit het water. Mijn visioen van deze morgen om ontspannend te snorkelen en de onderwaterwereld te verkennen, valt bij dezen in het water. De vissen waren trouwens toch troosteloos grijs, weinig uitnodigend om uren onder water te spenderen.

Het vergt twee uur en een stevige lasagne om op te warmen. In de namiddag start ik mijn liften richting Launceston. Ik geraak weg van het schiereiland, maar sta meer dan 1 uur te wachten op een volgende lift, die er niet komt. Na een kritische blik blijkt de plaats waar ik sta zeer slecht. De auto's rijden er te vlug en het afremmen is gevaarlijk. Ik moet dit onthouden voor een volgende gelegenheid. Omdat je ook via de andere richting naar Launceston kan, lift ik de andere kant uit. Na 5 minuten heb ik mijn lift. Ik leer dat deze richting me niet in Launceston zal brengen. Er is te weinig verkeer. Ik geef het op en overnacht in Bicheno, een onverwacht aantrekkelijk plaatsje.
Morgen probeer ik opnieuw om in Launceston te geraken, ditmaal vanop een betere plaats.