26 maart 1999
Als buitenwijk van Perth heeft Fremantle een sfeer die je in Perth niet terugvindt. Het centrum van Fremantle is grotendeels intact gebleven en staat vol met sfeervolle charmante gebouwen. Fremantle is een stad waar je uren kan in rondwandelen, wat ik ook doe. In mijn wandelgang bezoek ik twee musea.
Eén vertelt het verhaal van de pionierstijd en de immigratie naar Australië. Het is boeiend om de getuigenissen te lezen van Europeanen die alles opgeven en meer dan een maand op zee doorbrengen om in een ver en onbekend land een nieuw leven op te bouwen. Ik bewonder nog steeds hun moed. Je ziet ook een overzicht van de advertenties waarmee ze mensen proberen te overtuigen om in Australië te komen wonen. Het is grappig en ontroerend.
Het tweede museum vertelt de geschiedenis van de vooral Nederlandse handelsschepen die, op weg naar Indonesië (Indonesië was toen in Nederlandse handen en belangrijk voor de specerijenhandel), hier voor de kust zijn vergaan, in een periode dat Australië nog een grote onbekende was. Ik sla achterover als ik deze avonturen hoor.
6 maand onderweg, koken kon alleen bij zeer kalm weer, er was geen elektronica om de weg te vinden, iedereen leefde en sliep op de beperkte ruimte van het dek ... De Batavia bijvoorbeeld, misschien 60 meter lang, had meer dan 300 passagiers aan boord. Mijn respect voor onze Nederlandse buren groeit.
Ik had nog een dagje in Fremantle kunnen doorbrengen, op zoek naar meer amazing stories. Ik heb echter mijn transport voor de volgende dagen al geboekt. Pech.
woensdag 26 maart 2008
Fremantle
Gepost door Béate Vervaecke op 14:16
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten