Het goud van de zee

10 maart 1999

Ik ben in Launceston geraakt, om er na 4 uren al terug uit weg te liften. Meer tijd heb ik er niet voor voorzien. Launceston is een aardig stadje met leuke gebouwen (veel van begin 20ste eeuw, Art Nouveau) en een spectaculaire kloof met een uitnodigend zondagmiddagpark. Tot zover Launceston.

Mijn rit naar Devonport bleek interessanter. Mijn chauffeur is visser. Hij vist op Abalone. Abalone is een schelpdier dat een lokale delicatesse is en een klein fortuin kost. Wegens mijn enthousiasme met alles wat vissen is, heb ik het nog niet uitgeprobeerd. Ik heb echter ongelooflijk veel bijgeleerd.

Het blijkt dat met Abalone veel geld te verdienen is. Aziaten betalen er een fortuin voor wegens medicinale (Viagrale?) werking. Om de Abalone voor kaalpluk te behoeden is de volledige industrie strikt geregeld. In Tasmanië zijn maar 125 duikers gemachtigd om abalone te oogsten. Hun vergunning kost omgerekend ongeveer 5 miljoen BF per stuk. Tot voor een paar jaar gaf hen dit het recht om jaarlijks een aantal ton Abalone te oogsten en te verkopen. Kassa, kassa.

Dit werd veranderd, ten nadele van de duiker. De totale vangst op jaarbasis werd opgedeeld in gelijke units. De units zijn in het bezit van diegene die een som geld kan geven. Een unit geeft je het recht om 725 kg abalone te verkopen. Je huurt een duiker in om die 725 kg te oogsten en je betaalt de duiker 100 a 125 BF per kilogram. Onmiddellijk daarna verkoop je ze aan 700 BF, bijna pure winst, op de kost van je unit na, die bij aankoop 5 miljoen BF kostte. Na ongeveer 10 jaar heb je de aankoop van de unit terugverdiend en is de opbrengst pure winst. Kassa, kassa.

Uiteraard worden er veel meer Abalones geplukt dan door het systeem voorzien. Duikers oogsten en verkopen rechtstreeks aan restauranthouders, om hun verloren winst te compenseren. Ondanks de strenge controles, zijn er grote gaten in het net.
Mijn gastheer, Vince, bleek in het bezit te zijn van enkele units en zat er zeer warmpjes bij. Hij huurde een andere duiker in om zijn units te oogsten en deed ondertussen wat hij graag deed. Nog enkele jaren en, als zijn kinderen naar de universiteit waren, zou hij starten met reizen. Ik ben ervan overtuigd dat hij het met meer stijl zal doen dan ik.