Historisch Hobart

4 maart 1999

Ik ben in Hobart, hoofdstad van Tasmanië, en gepromoot als een historische stad omwille van de verzameling oude gebouwen, zijnde gebouwen die dateren van het begin van de 19de eeuw, toen de eerste Engelsen naar hier kwamen. De twee eeuwen hebben echter hun tol geëist, aan de meeste gebouwen werd geprutst om het gelijkvloers als winkelruimte te kunnen gebruiken. Spijtig.

Mijn reisgids prijst de Tiramisu van een tearoom de hemel in, ik had het aangekruist zodat ik het zeker niet vergeet om het uit te proberen. Ik begin al te kwijlen als ik de tearoom binnen ga, mijn verwachtingen veel te hoog. De realiteit kan niet anders dan ontnuchteren, vrees ik. En het doet het ook. Ik ben echt geen kook- en bakwonder, maar mijn versie is beter. (Kan iemand me het recept dat op de verpakking van de koekjes staat, opsturen?)

Ik slenter verder door Hobart, tot in een historische woonwijk. Ik sta op een pleintje, omringd door kleine schattige huisjes. Het is prachtig. De schommel lonkt naar me en binnen de 10 seconden ben ik gelanceerd, genietend van dit kleinood. Het geluk zit hem soms in de kleine dingen.