Iggy Weg

25 december 1998

Vandaag vertrekt Iggy. Het is haar laatste nacht in de campervan, haar laatste ontbijt hier op NZ bodem. Haar rugzak en mijn oude rugzak zijn gepakt. We gaan naar het stadspark, de rest van Christchurch lijkt ons niet aantrekkelijk. We wandelen door de botanische tuinen. We kijken naar de eendjes.

Iggy neemt op een waardige manier afscheid van het fornuis. De vis die we gekregen hebben van Geordi gaat samen met fantastisch fijngesneden groentjes (de CuttingManager!) in ons oventje, en ik als niet zo'n viseter geef toe, het is een zalige maaltijd.

We rijden naar de luchthaven, waar geen kat te bespeuren is. Wie vliegt er ook op Kerstmis. Nog een laatste koffie. Ik begeleid Iggy tot aan de douane. Het doet raar. 6 weken hebben we samen NZ verkend. We waren van 's morgens tot 's avonds samen en we hebben ons nooit een moment verveeld. Ik had gerust de rest van het jaar met haar kunnen reizen. Ik zet een weddenschap op haar hoofd. Tegen maart is ze hier terug, België zal haar totaal niet meer bevallen. Ik ben benieuwd. Nog meer benieuwd ben ik naar hoe het me zal vergaan vanaf nu. Zal ik het alleen zijn aankunnen? Zal Karl gelijk krijgen, en zal ik binnen de kortste keren weer terug in België zijn? Wordt vervolgd.