Plug en play met mijn voeten

26 december 1998

Nu Iggy weg is, zijn de excuses om niet te proberen connecteren op Internet met mijn handheld PC uitgeput. Ik kan er niet langer omheen, ik moet door deze zure appel. Ik heb in het verleden al een paar maal geprobeerd, maar ik ben er nooit doorgeraakt.

In Christchurch is een e-mailgelegenheid die ook gewoon telefoonconnectie aanbiedt. Ik probeer verschillende malen, maar het ding geeft geen kik.

Ik bel de helpdesk van de handheld PC die me meedeelt dat ik om in te bellen bij die ene provider, de instellingen van mijn computer moet veranderen. Ze zullen het me doorfaxen. In afwachting daarvan probeer ik het bij de andere provider. Dat lukt ook niet. Ik krijg de instellingen doorgefaxt, die een andere structuur volgen dan mijn computerscherm. Zou er dan toch iets mis mee zijn?

Ten einde raad bel ik terug de helpdesk met de vraag wie in Christchurch de grootste dealer is. Ik bel hen op en vraag of ik er even mee langs mag komen. Dat blijkt geen probleem. Na een half uur heeft Paulette van Harvey Norman (deze gratis reclame verdienen ze wel) ontdekt dat mijn telefoonkabel kapot was. Grijs haar omwille van een kabel, ik zou er mezelf aan kunnen ophangen.

Aha, nu zal alles gaan. Vergeet het. De ene provider lag tijdelijk plat, en voor de andere provider had ik een aantal gegevens tekort die ik met mijn haastig vertrek uit België eventjes vergeten was op te schrijven.

Ten einde raad heb ik dan ingebeld op een POP in België. Ik heb e-mail ontvangen, maar er geen kunnen versturen. Wat kan daar nu weer mee mis zijn? Ik geef het voorlopig op, ik snap toch niets van pop's, DNS, SMPT. Tijd brengt raad en hopelijk opnieuw en goede ziel die het voor me zal uitzoeken.