Die laatste dag, bij het ontwaken, ergens in Kakadu Natonal Park, wordt het me duidelijk. Ik zal je missen. Na 6 maanden heb ik een band met je die moeilijk zal door te knippen zijn. In het begin had ik het moeilijk met je. Daarna heb ik met ups en downs gereisd. Amper 3 weken terug was ik met plezier onmiddellijk naar Japan gevlogen, omdat ik niet kon geloven dat Uluru en Kakadu me nog konden verbazen. Wat was ik verkeerd.
Oneindig land, je bent voor altijd in mijn hart.
woensdag 16 juli 2008
Dag Australië
Gepost door Béate Vervaecke op 09:16
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten