Tempel, deel "ik ben de tel kwijt"

31 juli 1999

Nara, dichtbij Kyoto, heeft een geschiedenis die teruggaat tot de 7de eeuw, met gebouwen die nog rechtstaan. Dit kan ik toch niet missen. Ik spendeer bijgevolg het grootste deel van de middag in Horyu-ji, boeddhistische tempel waarvan het oudste deel dateert uit de 7de eeuw. Slik. Dit is oud. Het is het oudste houten gebouw ter wereld.

In mijn ogen verschilt het ontwerp weinig van wat ik tot nu toe gezien heb. Kenners zien hoe een eigen Japanse stijl, los van de Chinese basis, zich ontwikkelt. Ik zie een staaltje van vakmanschap om iets te bouwen dat al 1300 jaar rechtstaat. Binnenin en in het bijhorend museum vind je bovendien bronzen beelden, kleibeelden, textiel, geschriften,... die ook teruggaan tot op de beginperiode. Ik word er zowaar stil van.

In de namiddag bezwijk ik, na tien dagen rijst, noodels en sushi (wat ik trouwens verdacht lekker vind, er zit een zoet smaakje in), voor McDonalds. 20ste eeuw en volgens kenners enkel voorbijgestoken door Quick en Burgerking. Vanaf morgen eet ik weer rijst.

In de late namiddag vlucht ik een megawinkel in, omdat er airconditioning is. Het is buiten ongelooflijk warm, een stuk in de dertig, en bovendien vochtig. Ik had nooit gedacht dat Japan zo warm kon zijn.

's Avonds zit ik voor het eerst in een jeugdherberg waarbij je je schoenen niet moet uitdoen. Ik loop de eerste twee minuten te zoeken naar het schoenenrekje en voel me een beetje verloren. Je mag je schoenen aanhouden tot op de kamer.

In de badkamer staat wel een rij slippers te wachten voor gebruik in het toilet (van de Japanse soort: een in de grond ingebouwde bedpan), net zoals in andere hostels.

Voor het overige hebben ze net zoals de andere hostels een sluitingsuur, een tijdstip om te baden (vrouwen bij elkaar, mannen bij elkaar), een tijdstip om te douchen (idem), een tijdstip om te eten,... Ik hoop dat ik morgen om 7 uur niet gewekt word door een zacht muziekje en een Japanse groet die uit de luidspreker sijpelen (al twee maal mogen ondergaan). Ook op vakantie hebben ze blijkbaar richtlijnen nodig.