Avontuur met Fat Boy Slim

30 juni - 9 juli 1999

Fat Boy slim is voor de rest van zijn en mijn leven (ik gok op de langere duur van het mijne) verbonden aan deze tour. 10 dagen Outback tussen Adelaide en Alice Springs.

Weg van de betreden paden, To Boldly Go Where Few Backpackers Went Before. 8 reizigers en 1 gids gestouwd in een Toyota Landcruiser, wild kamperen, buiten slapen, geen douches, vriendschappen, onvergetelijke natuur en Fat Boy Slim.

Ik had al veel over hem gehoord, maar heb geen flauw idee wat voor muziek hij brengt. Tot mijn eerste kennismaking... Ik herken verschillende nummers en word verslaafd aan de rest gedurende het ritueel om het laatste uur van de dag in de auto met hem af te sluiten. Je kent ongetwijfeld van die wagens waar de beat uitstroomt, wij hadden zo'n 4X4. 's Morgens hebben we een ritueel met Australische folksongs. Op dag tien kunnen we ze uit volle borst meezingen.

Ik heb mijn ogen uitgekeken en tranen gelachen. Hoogtepunten in natuur waren de Flinders Ranges, een gebergte die me heeft verbaasd door zijn schoonheid. 's Avonds zwemmen in een door de natuur verwarmde beek was een ander niet te vergeten moment.

De ongelooflijke uitgestrektheid en eenzaamheid van het binnenland staan voor eeuwig op mijn netvlies gebrand (naast het met de laser dichtgebrande gaatje). En dan de laatste dagen, het icoon van Australië, Ayers Rock, opnieuw genaamd naar zijn oorspronkelijke naam Uluru. Imposant, maar voor mij klein bier vergeleken met zijn ongekende buren Kata Tjuta (the Olga's) en Watarrka (Kings Canyon). Vooral over die laatste kan ik niet zwijgen. Het is een canyon met gladde wanden en bizarre erosies op het plateau die me aan The Bungles doet denken. Diep in de canyon is prachtige natuur. Ik krijg er niet genoeg van.

Niemand van onze groep beklimt Uluru, schijnbaar uit respect voor de Aborigines, echte reden is dat niemand klaar is om af te zien. We doen een ontspannende wandeling erom heen. Mijn gevoel van in Melbourne dat ik Australië beu was, is volledig verdwenen.

De groep is goed, we lachen wat af en niet altijd met meest intelligente dingen. Cornelia, Craig, Faye, Frank, Marga, Petra en Steve. Dank voor de afgelopen 10 dagen. Ik hoop om jullie ooit nog eens terug te zien.