Nijntje

25 juli 1999

Zij keek me van uit haar box met triestige ogen aan. "bevrijd me, bevrijd me", kon ik er in lezen. 1000 Yen later is het me gelukt. Ik heb een pluchen konijn uit zo'n grijpmachine. Niet zomaar een konijn, maar Miffy, ooit razend populair in Japan (ondertussen van de troon gestoten door een kitten "Kitty") en bij ons beter bekend onder de naam "Nijntje", tekenstijl a la Musti.

Nijntje is trouwens van Nederlandse of Belgische oorsprong. 2 uur later heb ik er al spijt van (ik hoop dat Miffy dit niet leest, anders wordt zij kwaad). Ik heb echt geen plaats in mijn rugzak voor een pluchen konijn. Niets aan te doen.

Ik zit ondertussen in Aso, de grootste caldera ter wereld. Voor zij die aardrijkskundelessen half slapend hebben doorgebracht: een caldera is een ingeklapte vulkaan, waar alleen nog de wanden van rechtstaan.

Voor zij die ooit in Tanzania zijn geweest: het is Ngorrogorro, maar groter, met koeien ipv zebra's en 70.000 Japanners ipv Masai. In de caldera zijn er nog slapende vulkanen en één actieve, zij het op zijn Filips. Je kan naar de rand van de krater klimmen om dan een blik te werpen op een helderblauw zeer heet meer. Aan één kant van het meer ontsnappen zwavelwolken. Meer activiteit is er niet te zien.

Vanop de vulkaan heb je ook een zicht op de caldera met zijn huizen en rijstvelden. Waar je ook kijkt, er zijn tekenen van beschaving. Niet te verwonderen ook: Japan is 12 maal groter dan België en er leven 12 maal meer mensen op. Echter, door de vele bergen zijn grote oppervlaktes onbewoonbaar. Elk vlak stuk is dus of bewoond of er staat een rijstveld op.

Wat een verschil met de nationale parken in Australië. Niettemin vind ik het ongelooflijk mooi, maar ik heb dan ook een boontje voor alles wat vulkaan is.
Japanners komen in grote aantallen de caldera en de vulkaan bewonderen, waarbij ze ook stoppen voor een foto van de koeien in de wei. En ik, met mijn koeienhart (vrienden met een wei naast hun huis kunnen dit beamen) ben erdoor ontroerd.

Blijkbaar zijn koeien voor hen even vreemd als zebra's voor ons. Ik geef toe, ook voor mij zijn het mijn eerste Japanse koeien. Eentje laat zich gewillig strelen, totaal onkoes, dat gedrag. En ondertussen nemen ze nog meer foto's. Een Gaijin (vreemdeling) die een koe streelt. "Ze heeft zeker nog nooit een koe gezien?"
Ze moesten eens weten. Meeeuuuuh, of hoe zou het klinken in het Japans?