The Flemish Connection

23 oktober 1999

De anti-verveling was me gisteren dan toch nog gunstig gezind. Om 5 uur kwamen drie Vlaamse meiden binnengewaaid, Chris, An en Sofie, waarmee ik de hele avond heb gepraat.

Zij hebben verteld over België en over job-opportuniteiten, ik over mijn afgelopen jaar, want Chris en An willen minstens negen maanden rondreizen. Ik heb de twee wereldreizigers beloofd om af en toe te e-mailen, het is altijd leuk om te weten dat het thuisfront je niet vergeten is.

The Flemish Connection kent zijn vervolg in Beni, eindbestemming van deze trip. De eigenares van het hotel vraagt beleefd waar ik vandaan kom.
"België".
"Welk deel?" wil ze weten.
Deze vraag verrast me, want veel Nepalezen hebben moeite met het begrip "Belgium", laat staan dat ze weten waar het ligt en welke steden ertoe behoren. Ik maak me ervan af met te zeggen dat ik dichtbij de kust geboren ben. Blijkt dat ze in Oostende en Brugge is geweest en dat haar zus met een Bruggeling is getrouwd. The Flemish Connection again.

En ja, ondertussen ook op de eindbestemming van de trip aangekomen, vanaf nu concurreren de ezels en dragers met de vrachtwagens, want er loopt een weg tot in dit dorp. Ook al was ik het wandelen een beetje beu, ik ben treurig om het autoloze gebied te verlaten. En vanaf morgen is Koning Auto er terug in volle glorie. Snik.