Tataaaa...

30 augustus 1999

Het landschap blijf me verbazen. Vandaag rijden we door heuvelachtig landschap waarvan een maximale oppervlakte gecultiveerd wordt met kleine afwisselende teelten. De velden zijn in concentrische cirkels aangelegd en betoveren de volledige truck met hun schoonheid.

Terwijl het landschap aan me voorbijglijdt twijfel ik over het wel of niet kaalscheren van mijn haarbos. Wat begon als een grap onder een aantal mannen is ondertussen al overgeslaan naar de vrouwen. Kylie laat zich kaalscheren en het lijkt me eigenlijk een aantrekkelijk idee.

De wind blaast zo hard door de truck dat ik 's avonds amper door mijn haar geraak. Het is bovendien volledig kapot van de zon in Australië. Als ik het nu kaalscheer is het 3 centimeter bij mijn terugkeer in België. Rond 4 uur staat mijn besluit vast: ik doe het en het gebeurt vanavond daar we de luxe hebben van een hotel in Hohhot (we zijn ondertussen in Inner-Mongolie).

Richard en Kylie starten de voorbereiding door mijn haar zo kort mogelijk te knippen met een zakmes. Voor ze eraan beginnen vragen ze wel 3 maal of ik zeker ben van wat ik doe. Eens de eerste haarstreng valt, is er geen weg terug. Floyd werkt af met de tondeuse op superkort, waarna ik een bijna kale schedel heb.

Mijn rond kopje en mijn rond brilletje (met al het stof draag ik mijn lenzen niet meer) doen iedereen denken aan de Daila Lama. Mijn voorbereidingen voor Tibet zitten er dus op. Ik heb een foto van voor en na, maar het zal een tijdje duren voor deze in België zijn. Ondertussen kunnen jullie wild speculeren over hoe ik eruit zie.