Tokyo

8 augustus 1999

Ik start mijn tweede dag in de keizerlijke tuin, naast het keizerlijk paleis met de keizerlijke familie die pas na WOII heeft toegegeven (het was van moeten) dat ze niet van goddelijke afkomst zijn. Ik durf er dus te wandelen.

Zelfs in het hartje van de tuin hoor je de razende stad. Ik betwijfel of hier ergens een rustig plekje te vinden is en indien je het vindt, dan zorgen de kraaien er wel voor dat de rust verstoord wordt (het is een plaag). Een andere plaag zijn de duiven, hoogstwaarschijnlijk afstammelingen van verloren gelopen Belgische prijsduiven die in de jaren '80 voor een zacht prijsje naar Japan verscheept werden.

De tuin is me te vervelend en ik verleg naar de typische buurten in Tokyo.
Ginza, de chique winkelstraat vol met warenhuizen en dure winkels.
Akihabara, het mekka van de electronica. Heeft Tokyo iets nodig waar een snoer aanhangt, dan komen ze naar hier. Neon, neon, neon zoals je het alleen maar in films ziet. Ik sta versteld van wat Japanse merken aan draagbare computers aanbieden. Vooral Sony heeft een lichtgewicht dat alles overtreft. IBM'ers en anderen, hoed u voor de Japanse miniaturisering! Ze doen het weer.